domingo, 29 de noviembre de 2009

Sueña....

... hasta que tus sueños se hagan realidad...

... otra bonita canción ...


Aerosmith - Dream On ( Subtitulada )


martes, 24 de noviembre de 2009

Con este poema empezo todo...






... y es un bonito poema... hace mucho que debería estar aquí...

Ha sido un gran fin de semana...
y lo mejor...
que por fin siento que vuelvo a ser yo contigo...






Follas novas (fragmento) de Rosalia de Castro


Unha vez tiven un cravo
cravado no corazón,
i eu non me acordo xa se era aquel cravo
de ouro, de ferro ou de amor.
Soio sei que me fixo un mal tan fondo,
que tanto me atormentóu,
que eu día e noite sin cesar choraba
cal choróu Madalena na Pasión.
“Señor, que todo o podedes
-pedínlle unha vez a Dios-,
dáime valor para arrincar dun golpe
cravo de tal condición”.
E doumo Dios, arrinquéino.
Mais…¿quén pensara…? Despois
xa non sentín máis tormentos
nin soupen qué era delor;
soupen só que non sei qué me faltaba
en donde o cravo faltóu,
e seica..., seica tiven soidades
daquela pena…¡Bon Dios!
Este barro mortal que envolve o esprito
¡quén o entenderá, Señor!…


Versión en castellano

Una vez tuve un clavo
clavado en el corazón,
y yo no me acuerdo ya si era aquel clavo
de oro, de hierro o de amor.
Sólo sé que me hizo un mal tan hondo,
que tanto me atormentó,
que yo día y noche sin cesar lloraba
cual lloró Magdalena en la Pasión.
"Señor, que todo lo puedes
-pedile una vez a Dios-,
dame valor para arrancar de un golpe
clavo de tal condición."
Y diómelo Dios, arranquelo.
Pero... ¿quién pensara?... Después
ya no sentí más tormentos
ni supe qué era dolor;
supe sólo que no sé qué me faltaba
en donde el clavo faltó,
y al parecer... al parecer tuve nostalgia
de aquella pena... ¡Buen Dios!
Este barro mortal que envuelve el espíritu,
¡quién lo entenderá, Señor!...

sábado, 14 de noviembre de 2009

Vamos a respirar profundamente y a relajarnos con la musica...

Aerosmith - I don't want miss a thing



No quiero Perderme de Nada

Podría quedarme despierto solo para oírte respirar
Verte sonreír mientras duermes
Cuando estas muy lejos soñando

Puedo gastar mi vida en esta dulce rendición
Puedo quedarme perdido en este momento por siempre
Cada momento que paso contigo es un tesoro para mi

No quiero cerrar mis ojos
No quiero quedarme dormido
Porque me perdería de tí, nena
Y no quiero perderme de nada

Porque hasta cuando sueño contigo
El más dulce sueño jamás lo lograría
Todavía te extrañaría
Y no quiero perderme de nada

Acostado al lado tuyo sintiendo tu corazón latir
Y me pregunto qué estás soñando
Me pregunto si soy yo a quien estás viendo
Luego beso tus ojos
Y le agradezco a Dios que estemos juntos
Y solo quiero quedarme contigo en este momento
Por siempre y siempre

No quiero perderme de una sonrisa
No quiero perderme de un beso
Sólo quiero estar contigo
Aquí mismo, contigo, tan solo así
Yo solo quiero tenerte cerca
Sentir tu corazón muy cerca al mío
Y solo quedarme aquí, en este momento
Por todo el resto del tiempo

No quiero cerrar mis ojos
No quiero quedarme dormido
Porque me perdería de tí, nena
Y no quiero perderme de nada

Porque hasta cuando sueño contigo
El más dulce sueño jamás lo lograría
Todavía te extrañaría
Y no quiero perderme de nada

No quiero cerrar mis ojos
No quiero quedarme dormido, si
Y no quiero perderme de nada

viernes, 13 de noviembre de 2009

Hoy dedicare esto ...




a mi inspiración ... y hoy se cumple un año desde eres TÚ...

....a los amigos que han estado... a los que siguen estando ... y a algunas ... que se que estaran siempre...

Esta entrada es muy especial ... hace un año que me senti morir y poco a poco me devolviste a la vida... a mis amigos ... a todo lo que he vuelto a ser... GRACIAS





O tempo que soñamos de Mapi (12-12-2008)

O meu corazón ri cando che sinto ben
e a miña alma chora se veche sufrir
hoxe ámoche como nunca....
...e mañá amarche mais.
Esperareiche esta noite

deséxoche tanto
que sempre me sabe a pouco
todo o tempo que soñamos.

miércoles, 11 de noviembre de 2009

Como el viento ....

..... pronto ...pronto .... prontooo!!!!!



"Sólo contigo, solo soy feliz si yo te miro.
Basta tu aliento, para que me sienta como el viento.
Sólo contigo, solo soy feliz si yo te miro.
Basta tu aliento, para que me sienta como el viento.
Como el viento, como el viento. Como el viento que mece mi cuerpo.
Como el viento, como el viento. Como el viento que mece mi cuerpo.

Esta mañanita te has vestido de felicidad,
como todos los días, desde que te veo caminar.
Siempre luchando entre toda esta mediocridad.
Siempre aguantando a los que te quieren pisar.

Sólo contigo. Solo soy feliz si yo te miro,
basta tu aliento para que me sienta como el viento.
Sólo contigo, solo soy feliz si yo te miro.
Basta tu aliento, para que me sienta como el viento,
como el viento que mece mi cuerpo.
Como el viento, como el viento que mece mi cuerpo.


Tienes para todos los que están y los que tienen que llegar.
Pero me pregunto cuanto para ti te va a quedar.
No guardas nada, todo para todos y para ti ná.
Esta es la historia de un camino que no tiene final.

Sólo contigo, solo soy feliz si yo te miro.
Basta tu aliento, para que me sienta como el viento.
Sólo contigo, solo soy feliz si yo te miro.
Basta tu aliento, para que me sienta como el viento.
Como el viento, como el viento, como el viento que mece mi cuerpo.
Como el viento, como el viento que mece mi cuerpo, que mece mi cuerpo,
que mece mi cuerpo."

lunes, 9 de noviembre de 2009

Me tarda....



me tarda mucho el momento ya .....



necesito sentirme libre...
quiero volar!
estoy impaciente por... VIVIR !!!!

Una lápida en Via Mazzini (fragmento), de Cinco historias ferraresas de Giorgio Bassani

" ¿Qué quería Geo Josz?, comenzaron a preguntarse muchos. Porque el tiempo de incertidumbre y perplejidad, el tiempo -¡casi heroico parecía ahora!- en el que para adoptar la más pequeña decisión era preciso cortar, como suele decirse, cada cabello en cuatro, aquel tiempo lleno de romanticismo de la inmediata postguerra, tan propicio a problemas morales y a exámenes de conciencia, no podía por desdicha volver ya. ¿Qué quería Geo Josz? Era la antigua pregunta, sí, pero formulada sin temores secretos, con la impaciente brutalidad que la vida, ansiosa de sus derechos, imponía adoptar ahora. "

miércoles, 4 de noviembre de 2009

Aunque han pasado tantos años....




... te seguimos queriendo.... recordando ... y lo bueno que hiciste ... nos sigue llegando ...

Gracias padrino... hoy has hecho que un mal trago que tenía que pasar se haya hecho mucho mas soportable...

A veces pienso ... cuantas cosas deje por decirte... lo mucho que me hacías reir... lo inteligente que me parecías... te fuiste tan rápido que no me dio tiempo... parecía que ibas a estar siempre ahí... a mi lado...

y como dice el gran García Marquez... "Si supiera que hoy es última vez que te voy a ver dormir, te abrazaría fuertemente y rezaría al Señor para poder ser el guardián de tu alma. Si supiera que esta fuera la última vez que te vea salir por la puerta, te daría un abrazo, un beso y te llamaría de nuevo para darte más. Si supiera que ésta fuera la última vez que voy a oír tu voz, grabaría cada una de tus palabras para poder oírlas una y otra vez indefinidamente. Si supiera que estos son los últimos momentos que te veo, diría TE QUIERO y no asumiría tontamente que ya lo sabes."


Esta es una parte de la carta de despedida de Gabriel García Marquez... se debería leer al menos una vez a la semana y recordar que nada es más importante que la gente a la que queremos... Así que ahí va el texto entero...

"Carta de despedida" de Gabriel García Marquez


Si por un momento Dios se olvidará de que soy una marioneta de trapo y me regalara un trozo de vida, posiblemente no diría todo lo que pienso, pero en definitiva pensaría todo lo que digo. Daría valor a las cosas, no por lo que valen, sino por lo que significan. Dormiría poco, soñaría más. Entiendo que por cada minuto que cerramos los ojos perdemos sesenta segundos de luz. Andaría cuando los demás se detienen, despertaría cuando los demás duermen, escucharía cuando los demás hablan y ¡cómo disfrutaría de un buen helado de chocolate!

Si Dios me obsequiara un trozo de vida, vestiría sencillo, me tiraría de bruces al sol, dejando descubierto, no solamente mi cuerpo sino mi alma. Dios mío, si yo tuviera un corazón, escribiría mi odio sobre el hielo y esperaría a que saliera el sol. Pintaría con un sueño de Van Gogh sobre las estrellas un poema de Benedetti, una canción de Serrat sería la serenata. Regaría con mis lágrimas las rosas, para sentir el dolor de sus espinas y el encarnado beso de sus pétalos...

Dios mío si yo tuviera un trozo de vida... no dejaría pasar un solo día sin decirle a la gente que quiero que la quiero. Convencería a cada hombre o mujer de que son mis favoritos y viviría enamorado del amor. A los hombres les probaría cuán equivocados están al pensar que dejan de enamorarse cuando envejecen, sin saber que envejecen cuando dejan de enamorarse. A un niño le daría alas, pero le dejaría que él solo aprendiese a volar. A los viejos les enseñaría que la muerte no llega con la vejez sino con el olvido.

Tantas cosas he aprendido de ustedes, los hombres... he aprendido que todo el mundo quiere vivir en la cima de la montaña, sin saber que la verdadera felicidad está en la forma de subir la escarpada. He aprendido que cuando un recién nacido aprieta con su pequeño puño, por vez primera, el dedo de su padre, lo tiene atrapado por siempre. He aprendido que un hombre sólo tiene derecho a mirar a otro hacia abajo cuando ha de ayudarle a levantarse. Son tantas las cosas que he podido aprender de ustedes, pero realmente de mucho no habrán de servir, porque cuando me guarden dentro de esa maleta, infelizmente me estaré muriendo.

Siempre di lo que sientes y haz lo que piensas. Si supiera que hoy es última vez que te voy a ver dormir, te abrazaría fuertemente y rezaría al Señor para poder ser el guardián de tu alma. Si supiera que esta fuera la última vez que te vea salir por la puerta, te daría un abrazo, un beso y te llamaría de nuevo para darte más. Si supiera que ésta fuera la última vez que voy a oír tu voz, grabaría cada una de tus palabras para poder oírlas una y otra vez indefinidamente. Si supiera que estos son los últimos momentos que te veo, diría TE QUIERO y no asumiría tontamente que ya lo sabes.

Siempre hay un mañana y la vida nos da otra oportunidad para hacer las cosas bien, pero por si me equivoco y hoy es todo lo que nos queda, me gustaría decirte cuanto te quiero, que nunca te olvidaré. El mañana no le está asegurado a nadie, joven o viejo. Hoy puede ser la última vez que veas a los que amas. Por eso no esperes más, hazlo hoy, ya que si el mañana nunca llega, seguramente lamentarás el día que no tomaste tiempo para una sonrisa, un abrazo, un beso y que estuviste muy ocupado para concederles un último deseo. Mantén a los que amas cerca de ti, diles al oído lo mucho que los necesites, quiérelos y trátalos bien, toma tiempo para decirles lo siento, perdóname, por favor, gracias y todas las palabras de amor que conoces.

Nadie te recordará por tus pensamientos secretos. Pide al Señor la fuerza y sabiduría para expresarlos. Demuestra a tus amigos cuánto te importan.